Buralar çok değişti, eski gökyüzü de yok artık.
Aklına gelir miydi hiç bulutsuz günde karanlık?
Hani hiç düşünmediğin tanrı yüzü de karanlık.
Astım güneşi derinlerime küstürdüm.
Ya da güneştenmiş. Ne bilir onlar senin gülüşünü?
Güneş sana doğardı, lal olmadan önce gökyüzü.
Affın olsun tanrım, tanrı yaptım aklımda yüzüşünü.
Attım ruhumun derinlerine küstürdüm.
Ilgın rüzgârlar esermiş dağ yamaçlarından
Nereden bilirler nasıl gelmiş ovalardan.
Korkmamış yol almış kaçmış yangınından
Irakmış yolları düşüme aldım götürdüm.
Zırhına sığındım bir vakit sevda bedeninin
Irmağına daldım bir vakit sevda bendinin
Nazına kandım bir vakit nazlı gecenin
Aslı rüyaymış, derin bir hülya geçirdim.
