Dilerim yıllar sonra kendimle başbaşa kalıp harika bir şarkı eşliğinde yanımdaki kediyi içime sokarak severken aklımın bir köşesi hala sende ve hala dayanılmaz olmaz. Seni yıllar sonra dahi hatırlayacak olmayı bilmek beni üzüyor mu kestiremiyorum fakat umarım hayatımın o kısmında seni görüyor olmam. İçimde hiç susmadan bağırıyorsun ve buna engel olamıyorum. Bu duygu kalbimin durmasına değil belki ama yeniden hızla çarpmasına izin verecek korkarım. Bir kahve içip kitabın arasına seni saklamışım gibi bir akşamüstünde yorgun hissetmemek elde olmayacak sanırım. Hava kapalı ya da açık olsun, kalbim acıyacak biliyorum. İyi olduğunu bilmek bile istemiyor olacağım. Üstelik seni bir şiirin son dizesi kadar severken...
