Güverte dolup taşmış
İnsanoğlunun rüyalarıyla
Ellerinde birer harita
Ve de dürbün
Gözleri ufukta
Bunca sohbet
Ruhuma tonlarca gürültü taşıyor
Bir elimde şarap
Diğerinde yırtık bir şiir
Kazınıyorum kalabalığın gözlerine
Halbuki bakışlarımda
Uykunun mahmurluğu hala
Nedir o
"Gelmedik mi daha
Gidilecek kıvama" diyorum.
Kara göründü diye bağırıyor birden
Onlarca ses
Kadınlı erkekli
Aralarında sanki hiç çocuk yok gibi
Çocuk hiç olmamışlar gibi
O anda kibre batıyor hepsi
O halde diyorum ben de
İçinizden biri
Evet, siz bayım
Beni derhal Floransa’ya ışınlayın!
