Rüyalar, garip şeyler. Beynimizin bize uyurken gösterdiği tiyatrolar. Bu tiyatroların belli konusu olmaz. Bazen çok güzel, bazen sinir bozucu, bazen ise korku dolu. Bu tiyatroları biz seçmeyiz o seçer. Gördüğümüz rüyalar bize çok güzel bir uyku deneyimi de sunabilir çok kötü bir gece de. Tabii güzel rüyaları çok kısa bir süreliğine hatırlar ve unuturuz. Lakin gördüğümüz korkunç bir tiyatro yıllar sonra bile hatırlayabiliriz. Geceleyin bir anda terler içinde kalkmamıza neden olabilir. Bu tiyatroda korkunç bir varlık da görebiliriz uçurumdan düştüğümüzü de. İşin ilginç yanı rüyada bir yerimizi kırdığımız ya da düştüğümüz zaman uyandığımızda onu hissetmemiz. Bu o tiyatroyu gerçekten yaşamız gibi hissetmemize neden olur. Sanki gerçekten uçurumdan düşmüş gibi. Belki de rüyalar başka bir gerçekliğimizdir kim bilir, hayal etmek serbest bir şey. Tabii bundan daha kötüsü de var. Uyku felci, karabasan demek daha ilgi çekici ama. Karabasan görmek çaresizliği görmek gibi. Tüm vücudun kitlenir, sesin çıkmaz, bilincin açık olur ve korkunç bir deneyim yaşarsın. Birkaç gün yatmakta zorlanırsın onu tekrar yaşayacağına dair kuşkundan. Karabasan farklılıkta gösterse özünde aynı şeyler oluyor. Zamanında sıklıkla yaşamıştım. İlk başlarda terler içinde kalır ve ne olduğunu anlamazdım. Sonraki günler yatmakta güçlük çekerdim. Tekrar olduğunda durumu fark edince kendimi zorlayıp kalkmaya bağırmaya çalıştım ama nafile. Beni yatağa daha çok gömdü ve öldürmeye çalıştı. Bir süre sonra artık bu sıradan ve ilginç gelmeye başladı. ne yapacağımı anlamıştım artık. sadece kendimi rahatlamak ve durumun farkında olmak. Sonrası ise çorap söküğü. O zamanlar fark ettiğim şey karabasan hem sırtüstü yattığım zaman gelmesi. Tekrar yaşamamak için uzun süre sırtüstü yatmamaya çalıştım bu yüzden.
Peki bundan daha kötü bir rüya deneyimi var mı? Evet var. Hiçbir şey görmemek. Hiçbir şey görmemek kabus ya da karabasandan bile daha kötü bir şey. Rüya gördüğümüz zaman uyurken zamanın geçtiğinin farkında varıyoruz. Bu da günün yorgunluğunu alıyoruz. Lakin hiçbir şey görmediğin zaman yatağa kendini atıyorsun ve bir anda sabah oluyor gibi. Sanki hiç uyumamış gibi oluyorsun. Dinlenmemiş oluyorsun. Bu tekrar ettiği zaman ciddi bir uyku sorunun oluyor. Ne kadar yatsan da uykunu alamıyorsun, gün içinde yorgun bir şekilde geçirmek zorunda kalıyorsun. Bir süre sonra en azından karabasan gelsin diye dua etmeye başlıyorsun. Sadece rüya görmek istiyorsun. Göreyim ki uykumu alayım. Hiçlik bu hayattaki en kötü deneyim.
