Rüyamda bileğimde bir kesik vardı
yaklaşık bir parmak kadar
yaklaşık her şey kadar
ama korkmuyordum hiç
durgun bir dehşet içerisindeydim sadece
çabaladığımı gördüm
daha fazla yaşamak için
parmaklarımla arası açılmış derimi
beni içerisinde barındıran bütünlükte
açılmış olan yarığı
bir araya getirmeye çabalamak
kendimi kaybetmemek için
parçacıklarımın uzay boşluğuna
savrulmaması için
daha fazla yaşamak için
ve kesiğin arasında bir film dönüyordu
insanın ne kadar kırılgan olduğunu
ne kadar kolay
bir yaşamın ölüme dönebildiğini
gösteriyordu iki derimin arasına gerilmiş
hiçlik perdesi
ve ona yansımakta olan boşluk
bilemedim ne yapacağımı
yaşayamamaktan duyduğum o belirsizlik
titreyen parmaklarımla iki derimi
birleştirdim
zayıf parmaklarımdan akan tüm güçle
uyandığımda bileğim sızlıyordu
uzun bir hareketsizlik
ruhumdaki dehşet verici fırtınaya karşılık
yüzümde bir ifade yok artık
