Rüzgâr

Rüzgâr, etkisini sürdürüyor hâlâ. Sürekli esmesi apayrı bir ruha bürünmemi, zihnimdeki iplerin rengarenk olmasını sağlıyor. Işıkları kapatıyorum her şey karanlığa bürünsün diye; ama rüzgar bir esti mi boydan boya aydınlık oluyor etraf. Bir maden suyu açıyorum içimde yanardağlar üresin diye; ama rüzgâr esti mi iç organlarım dahî yumuşuyor. Delirmemek elde değil bunca ferahlığa karşı. Hani her öykünün vazgeçilmez bir şöminesi olur ya; sıcak, samimi... İşte ben onu bu çılgın rüzgârlarda arıyorum. O kadar bencilim ki sıcaklık bekliyorum ayazdan, şefkat umuyorum her gün şikayetlendiğim havadan. O kadar bencilim ki üşüyorum sürekli. Rüzgâr, etkisini sürdürüyor hâlâ...