Hayat çok erken
Çıkardı karşıma seni
Bir rüzgar yaktı tenimi
Savurdu ötelere beni
Berelendim.
Küçük bir çocuktum
Yerden bitme cılız
Kuru çalılar gibi
Çarpık kentin içinde
Kaybolmuşken
Kaldırımdan taşan kalabalığın
Ortasında rastladım sana
Yeniden inandım.
Yaşamak istemezken bu çağda.
O an demirler dövüldü beynimde
Kızıldeniz yeniden yarıldı
Sana yürüdüm
Sen durmuyordun.
Peşinden geliyordum
Bilmiyordun.