Hayat çok erken

Çıkardı karşıma seni

Bir rüzgar yaktı tenimi

Savurdu ötelere beni

Berelendim.

Küçük bir çocuktum

Yerden bitme cılız

Kuru çalılar gibi

Çarpık kentin içinde

Kaybolmuşken

Kaldırımdan taşan kalabalığın

Ortasında rastladım sana

Yeniden inandım.

Yaşamak istemezken bu çağda.

O an demirler dövüldü beynimde

Kızıldeniz yeniden yarıldı

Sana yürüdüm

Sen durmuyordun.

Peşinden geliyordum

Bilmiyordun.