ruhumun üstüne kendi ellerimle bastırıyorum sanki. ezip geçiyorum. sığdıramıyorum kendimi bedenime. uçup gitmek istiyorum. rüzgarda sonsuza kadar savrulmak, rüzgarın sesine kapılmak istiyorum.
sürekli bir seyleri deniyorum. sakin olmayı, kendime hakim olabilmeyi, yaşadığım anın hazzını bulmayı... yaradılışımızdan gelmez mi zaten denemek? deneye deneye öğrenmek. bu durum bazen o kadar bunaltıyor ki beni. deneye deneye, yaşaya yaşaya. insanın bu kadar duyguyu yaşaması ağır gelmez mi ruhuna? deneyerek anlaması yormaz mı ruhunu?
yorgun ruhum bedenimi de yormaya başladı. omuzlarıma yük bindiriyor sanki.
