Gökyüzü bir örtüydü, mavi ve sakin,

Heyecanın nefesiyle rüzgar başladı esmeye.


Bir serüvenin başlangıcı, yürekte bir çırpı,

Heyecanın dokunuşu, içimizi bir anlığına titretti.


Tutku, bir alev gibi içimizde yanar,

Hayalleri kucaklar, gerçeğe dönüşür birer birer.


Gözlerimizde parlayan umut ışığı,

Yol gösterir bize, hayatın labirentindeki yolu.


Mutluluk, bir gülücüktür her zorlukta,

Yağmurların ardından doğan güneşin ışığı.


Kalplerimizde dans eden bir melodi,

Heyecanın ritmiyle, tutkunun harmonisi.


Bir bahçede açan renkli çiçekler gibi,

Heyecan, tutku ve mutluluk bir arada güzeldir.


Gecenin sessizliğinde, yıldızlar gibi parlar,

Heyecan, tutku ve mutluluk, ruhumuzu sarar.


Rüzgarın dansında, özgürlük buluruz,

Heyecanla çarpan kalbimiz, hayata şarkılar söyler.


Yolun sonunda bir umut ışığı belirir,

Heyecan, tutku ve mutlulukla dolu bir yarın gülümser.