Bir metafora esir edilemeyecek kadar büyülü bir histir aşk.
İnsan kendini bulamaz olur bedeninde.
Yağmur yağar kızgın kumların üzerine,
Martılar tavafına son verir gemilerin.
Bir istasyonla sınırlı kalamayacak kadar coşkunum şimdi.
Seni çağırıyorum tenime, doludizgin.
Dokunmam lazım, hissetmem lazım
Sen bir idealar bütünüsün.
Buna rağmen
Sen de yenildin kendine, biliyorum.
Sendeki derinliği duyumsuyorum.
