Annem derdim, mutluluğun gürültüsü

kulaklarımı sağır eden bir sevgiydi

çocukluğum,

daha doğmamıştı sözcüklerim

çocuktum,

susardım sevginin gürültüsüne

yakından duyabilmekti

sevgiyle atan o kalbi

tutmaktı, belki de

öpüp koklamaktı


gözlerindeki gökyüzü

cennete benzeyen bir parıltı

annem derdim hep annem

çiçekler açtıran solan yüreğimde

gülüşünde hep bir yalnızlık bulunan

kuruyan teninde,

güzelleşen bir mevsimi taşıyan

annem derdim annem

sokaklar boyu ismi dilimde dolaşan.