Çok eskiden bolca şarap içer, müzik dinler, şiir yazardım. Hala içlerinde sevgi kırıntısı var mı diye kolaçan ederdim insanları. Böylelikle içimdeki boşluğu arayışlarla doldurmaya çalışırdım. Sonra fark ettim ki o boşluk benim varoluş sebebim. Hiçbir amaç, hiçbir arayış dolduramaz boşluğu. Var oldum ve içime çöküyorum bir karadelik gibi. Büyük bir karadelik!
