Saat sabaha karşı beş
Evin çatısından yıldızları izliyorum
Hava biraz esiyor, ışık loş, üşüyorum.
Gözlerim gökte, yüzünü hayal ediyorum.
Yıldızlardan yüzünü çiziyor evren
Benim sanırım sadece bunu fark eden.
Işıklarını söndürdüm aklımdaki binaların
Hepsini aydınlatmaya yetiyor yüz hatların.
Gözlerini çizemiyor yıldızlar bu sefer.
Belli ki çizilemeyecek kadar güzeller
Gün doğmaya başlıyor yavaştan,
Gidiyor gözümün önündeki tüm resimler.
