Yalnızlık sensizlik değildi yalnızca
Suskunluktu da hareketsizlikti de aynı zamanda.
Sustuğum sorularda,
Ceplerimde zapt ettiğim ellerimle anladım.
Hiç rahat çalışmayan aklımdaki
Mahallenin canti abileri düşüncelerim
Hep söküp önüme koyar gömülü sorularımı.
Tam o an gerekli ay ışığına örtü
Bir buluttur gerçeklik, kimi beyaz kimi siyah.
O ay ki her birinde yıkar gözlerimi
Hiç çekebilir misin onu geceden?
Ve hep uyumam gereken zamanlara rastlar
Akan mürekkebim, dolan sayfalarım.
Sorun değil, dört de benimdir beş de.
