Başka bir hayat olabilirdi bizim için
Bir pazar sabahı.
Sonsuza dek izleyebilirdim güzelliğini,
Baş ucunda mayıs papatyaları.
Günler birbirini kovalar, ben saçını koklardım.
Nefesin ruhuma karışabilirdi oysa,
Yokluğunla kâbusa döndü uykularım.
Yatağım soğuk bir zindan misali.
Her zamankinden acı çalan telefon,
Her baktığımda ruhumu yeşerten
Şimdiyse ağlayan bir çift göz,
Paramparça bir kalp,
Derinden ve yürekten.
Duyguları boşaltırcasına ağlayarak söylenen
"Seni asla affetmeyeceğim."
Sevdiğinden duyulacak en acı söz.
Affedilmemek, affedememekten daha ağır.
Hüzünle yumuluyor gözlerim,
Sadece sesin var kulaklarımda.
Dünyaya sağırım, görmez gözlerim
Kalbim atmıyor sanki, nefesim eksik.
Sevgim ve sevdiğim ile sınanıyorum.
Hayat sınavım bu, ölüm kalım savaşı.
Hasretinle gözlerinden öperek...
