ne bileyim ya, hayat garip aslında. saçmasapan bugün varız yarın yokuz tarzı cümleler kurmak istemiyorum aslında. şu an cidden mutsuzum, anlatabiliyor muyum?

ne olacak şimdi? bak odama, dağınık duruyor. kimse kalmadı etrafımda. dün gece hastane kapısında gece üçe kadar bekledik. ne olacak şimdi? bu kadar mıydı hayat? nereye kadar sürecek acılar...

yoruldum gerçekten. sorularıma cevap bulamıyorum ya. böyle her gün umutla kalkıp, evet dünyayı ben değiştireceğim dedikten sonra sorunun dünyada değil de kendimde olduğunu fark edince daha büyük hüsran yakalıyor beni.

ne olacak? nereye varacağız bu acılarla? sorularım artık aşıyor beni. sorunlarım da aşıyor beni.

şu an ihtiyacım olan ne bilmiyorum. mutlu olmak da garip geliyor. mutlu olduktan sonra mutsuzluk yakamızı bırakmayacak zaten. ne diye mutlu olmalıyız ki? garip düşünceler ya.