Bir kırık düş peşine üşüşmüş, binlerce küsmüş ruhtan

sadece birisi

Olur gibi olmaların altında ezilmiş bir

ümit dilencisi

Sıska kollar, yollar boyu taşımak zorunda

onca yükü

Bir tek gözleri kartal gibi görür özü, o da

en nihayetinde yalnız

Kulağı söz işitmez, sevdiklerinin haricinde

kapalıdır yolu

Dermansız dizler, amansız yollara düşmüş

gidesi gelmese de

Bitesi yok herhalde ömrün,

yetesi de yok kendine

İdaresi kontrolden çıktı çıkacak, ya tutulası

bir yanı kalmazsa

İradesi hala ayarsız, aylaklığa bile sadık

Az da olsa gücenir sürse de kısa

Hırsı bırakmış geride duymuyor güce hasret

Neyi amaçlıyor bilmeden gidiyor bir şekilde

Biliyor ama kabullenemiyor aslında

Sonuçta sadece birisi, her şeyi yanlış olsa da ne fark eder ki