gün bitiyor, tepedeki güneş ağır ağır yerini terk ediyor. biraz önce sapsarı güneşin aydınlattığı gökyüzü, güneşin kızıla bürünen rengini de bütünüyle gözümüzün önüne seriyor şimdi. bulutlar bu gösteriyi izleyebilmemiz için kenara çekilirken gece de onlara katılıyor. sertçe kapanan kepenklerin sesleri ile birlikte insanlar dağılıyor, etrafta bağrışan çocuklar annelerinin eteğine yapışarak evlerine dönüyor, korna sesleri de duyulmuyor artık.

sadece gökyüzü ve ben kalıyoruz.