Kalpsiz bir gül ağacı,
Şaraptı zehrinin tek ilacı,
Bilmez Afrikadaki şifayı,
Pisuvara sıçan şehir insanı.
Eski bir köy sahafı,
Okurdu gelen her insanı,
Çalardı sazıyla her gün,
bildiği tek makamı.
Duyduğu en güzel şarkıydı,
Yan odada çalan o mırıltı,
Bilse eşlik etmez miydi?
Köyün sikindirik sahafı.
