sular nihayet buldu yolunu
akmaktan kendini geri çektiği her yer çöl oldu.
hani vardır ya uzun yolun yoldaşı, derviş
insanı en ketum zamanda bulur.
bilirdim ölümün mutlak son olmadığını
ulvi dileklerin en isteklisidir bu
senin yanında olmak için ölümü bile geçtim oysa
onca rüya içinde gerçek olanı buldum.
niye şimdi korkarsın?
dünya üstünde vadedilen cennet sen değil misin?
ehlileşen gönlün şahı sensin artık.
mahirsin oysa gitmekte, şahım.
işte, bir kez daha gidiyorsun neticede
şarkımdan doğan güneş garbında yabancı artık
tam da bundan işte kopacak kıyamet
israfil nerede, ben, biz neredeyiz?
nihayet, vuslattır bugün.
