Kimim ben

Şu evrenin bayağılaşmış yalnızlığında,

Gururumla ördüğüm duvarlarımı nahifliğimle yıkarken

Daha kaç nefes lazım

Küllerimden yeniden doğmama.


Kimim ben

Şu koca evrenin sıradanlaşmış sonsuzluğunda,

Gözyaşlarımla suladığım çiçeklerimi umudumla beslerken

Daha kaç nefes lazım

Kalbimin kırıklarını usulca aldırmama.


Kimim ben

Şu koskoca evrenin aşılmaz sınırlarında,

Korkularımla atamadığım adımları içgüdülerimle koşarken

Daha kaç nefes lazım

Yalnızlığımla üşüttüğüm kollarımı aşkla ısıtmaya.


Kimim ben

Şu engebeli evrenin umuda gebe kışlarında,

Mis kokulu karanfiller baharın gelişini müjdelerken

Daha kaç nefes lazım

Sancılarla kıvranan bedenimi huzura kavuşturmaya.


Sahi kimim ben

Belki yazılmış bir senaryonun başkahramanı

Belki de sadece bir figüran.

Dünyaya göre küçük bir zerre belki,

Ama kendi kalbinde koca bir dünya taşıyan...