Havalar iyiden iyiye ısınmaya başladı ancak akşamlar hala serin. Aynı yerlerden geçiyorum yine. Hafif bir esinti eşliğinde, yasemin kokuları çarpıyor burnuma. İşte havanın tam da böyle olduğu zamanlarda düşmüştün aklıma. Hangi köşe başını dönsem sen çıkarsın karşıma? 

Yine anımsıyorum seni uzun zaman sonra. Saat sabahın dördü ya da bilemedin beşi... 


Sana söyleyecek çok şeyim var, bir yandan da yok hiçbir şeyim. Karşı gelemiyorum "emir"lerine. Sev diyor bana hâlâ, kulaklarımda yankılanan ses. Herkeste senden bir iz arıyorum fakat ancak roman karakterlerinde rastlayabiliyorum. Ait değilsin ama kıyısından köşesinden tutun bu devire. Toplumu ilgilendiren her ne varsa, seni de ilgilendirdi hep. Özel hayatında yaşadığın kalp kırıklıklarından daha önemli oldu, hayvanlara ya da doğaya yapılan bir haksızlık...Aşk beş para etmezdi belki de senin için, insanlar ölürken, savaşlar çıkarken ve depremler olurken. En az senin kadar "insan" olsun isterdim herkes.


İşte tam da bu yüzden anlamadılar seni. Kendilerine benzemiyorsun diye belki de aykırı olarak tanımladılar. İnsanlarla henüz samimi bile olmadan özel hayatını ortaya döken, yüzeysel sohbetlerden öteye gidemeyen bomboş insanlar senin derinliğini nasıl anlayabilirdi ki zaten? Varoluş amacın çok daha derin. Tüm duygularını dönüştürüp ortaya birbirinden özel üretimler çıkardın daima. Olumsuz duyguları bile işleyerek gerek kelimelerle gerekse resimle sanata çevirmek ne kadar kıymetli... Renklerin, cümlelerin, duyarlı olduğun konular, duruşun, hepsi bambaşkaydı. Kayalıkların üstünde oturup, sohbet etmeyi tercih etmen bile ayrıyordu seni diğerlerinden.


En çok da kendine yarattığın o özel dünyana kıymet verdim. Sen istemediğin müddetçe hiç kimsenin erişemeyeceği o büyülü evren... O evrenin aralanan kapılarından sızan ışık, içime işledi aylar önce. Sen bana, herkesin sahte olduğu bu dünyada hala senin gibi gerçek insanların var olduğunu gösterdin. İşte bu yüzden sen. Güçlü yanlarınla olduğu kadar zayıf taraflarınla da... Bazen kontrol edemediğin öfkenle, bazen inkar ettiğin kirginliklarinla... Zaman silmeyecek izlerini, umudun varlığına olan inancımı kuvvetlendirdikçe sen. Umudun ta kendisisin aslında, ayrıca sanatsın, doğasın, renklersin sen. Bu gri şehri, gökkuşağına çeviren... İyi ki varsın! Bu dünyayı her zaman aydınlatmaya devam edeceğin için teşekkürler.