Kalbi kendi kozasını örmüş 

Öğrencilerin adına

Bu kabuğu kınla karıştıran öğretmenlerin

Okul tuvaletlerinde sıska sesleriyle 

Sıcak parmaklarıyla alnını tütüne döken

Okuma bilmeyen babaların adına

Bir ateş yaratmalıyım


Yalnız kendi dövüldüğü çağda çözülebilen bir kıvılcım 


Yüzün resme sığmaz diye eklediğim güneş

Ve bir dağla başlamıştım 

Yüküm aynı adam ama

Adımı değiştirdiler 

Bir rakam verdiler yerine 

Baldırıma bağlı bir uçurtma

Yeni bir renk hem de ruhu var

Kendi ayı var kuyruğunda 


Boşuna mı gölgelerimizin yerini değiştiriyoruz 

Yarım duvarların tavanı olmamız boşuna mı?

Kim olsa kuytu bir boşluk arar

Yüzük der ya ne bileyim

Göz çukurunda lavla denize bakar

Suya dokunmayı öğrenir

Yeni tavlanmış bir bıçak gibi

Ateşi bulmak böyledir