Kalbi kendi kozasını örmüş
Öğrencilerin adına
Bu kabuğu kınla karıştıran öğretmenlerin
Okul tuvaletlerinde sıska sesleriyle
Sıcak parmaklarıyla alnını tütüne döken
Okuma bilmeyen babaların adına
Bir ateş yaratmalıyım
Yalnız kendi dövüldüğü çağda çözülebilen bir kıvılcım
Yüzün resme sığmaz diye eklediğim güneş
Ve bir dağla başlamıştım
Yüküm aynı adam ama
Adımı değiştirdiler
Bir rakam verdiler yerine
Baldırıma bağlı bir uçurtma
Yeni bir renk hem de ruhu var
Kendi ayı var kuyruğunda
Boşuna mı gölgelerimizin yerini değiştiriyoruz
Yarım duvarların tavanı olmamız boşuna mı?
Kim olsa kuytu bir boşluk arar
Yüzük der ya ne bileyim
Göz çukurunda lavla denize bakar
Suya dokunmayı öğrenir
Yeni tavlanmış bir bıçak gibi
Ateşi bulmak böyledir
