Hayatımla ne yapacağım bilmiyorum. Elimde sadece herkese saçtığım yalanlar var. Ne yapacağım? Bilmiyorum. Korkuyorum. Yaşamamak, yaşamaktan daha korkutucu. Ve ben bunun gerçekliği ile kendimi bu dünyadaki cehennemime daha çok gömüyorum. Keşke gerçek bir insan olmayı başarabilseydim ama ben sadece köşesine çekilmiş korkak bir yalancıyım. Kimsem yok, kimsesizim. Sadece yalanlarım var. Her anımda bana eşlik eden yalanlarım. Bu dünyadaki en büyük varlığım bu işte. Öyle bir şey ki onlara sahip olmak beni bir anlığına yaşayan biri olarak kılıyor. Özellikle diğer insanlar karşısında sanki gerçekten nefes alıyormuşum hissi yaratıyor. Bu saatten sonra onlarsız nasıl olur bilmiyorum ama ben bu cehennemde daha da dibe batmaktan çok korkuyorum.
