O zaman

Ayrılıyorum aramızdan bana

Kan bilen bir renk gerek

Gülünmeyi bilen

Tekneye kum taşıyan bir renk

Sonra birleşerek onu çöl edeceğiz


Sevgili Defne

Varsın elbet

Var olduğunu içimizdeki sahrayla doğruluyoruz

Kavgada boş bileklerimizle

İlktir çöken bu yetişememe korkusuyla

Kokun da bir renk

Demek görüyorsun

O zaman var olduğunu bil

Ona benze diyemem

Gir aramızda

Kendini sevdir


Belki o da bir renk 

Belki Kendi, b lki Ekber

B. ki b***i Kübra

Okunmayı bekler

Bel ki kendine benzer o da


Saygıdeğer Defne

Sevgili Vera

Bir daha ağladığını duyayım

Bu acemiyken öğrendiğim bir dua

De ki sesimdeki rengi farketmedin

De ki suya koşmayı öğrenmedin daha

De ki bir okçuydun

Tepeyi terketmeden kaybettin

De ki seni monitörden takip ediyoruz 

Açılmaya sıcağız

Elinde bir renk

Uykuyu kıracağız baba

De ki

O zaman var olduğunu bilmeyi

Öğret bana