Hayat çok mu tozpembedir 

Can canına kıyarken 

Çok mu seversin insan olmayı 

İnsan insanlıktan çıkarken 

Giderek nağmeler tükenir 

Lal kalır yürekler 

İhtişamlı sofrayı gören çok mu zengin sanır seni 

İçinde huzur yokken 

Boğazdan geçer yenip yutulan sözler 

Kopar bağlar inceden inceye 

Lal kalır yürekler