Hayat çok mu tozpembedir
Can canına kıyarken
Çok mu seversin insan olmayı
İnsan insanlıktan çıkarken
Giderek nağmeler tükenir
Lal kalır yürekler
İhtişamlı sofrayı gören çok mu zengin sanır seni
İçinde huzur yokken
Boğazdan geçer yenip yutulan sözler
Kopar bağlar inceden inceye
Lal kalır yürekler