bir şiir, bir şairi yok edebilirdi
en ummadık mısralarında
bi kitap yazıyordu şair
yok olmayı düşünmeden
neden mi böyle ?
durdu düşündü
anlam yükleyemiyordu aslında
bir şair, bir şiire aşık olabilirdi
kaybolup durdu yazdığı mısralarında
kendi yazdığı için miydi ?
düşündü yine şair
bu sefer anlam buldu.
bazen anılar dökülürdü kurşun kalemin
ucundan kağıda
bazen de göz yaşı damlardı
cümlenin sonuna.
en beklemediği anda.
