Acıbadem seven çocuklar sesi
Okşuyor başım’ yalnızlık
Duy beni biraz
Zaman
Kurmadan
Kırmadan zembereği
Koynum yaş ağrısı
Dur bizi biraz
**
Ve ben
Haziran sonrası
-Bile’si olmayan adımlar-
Yürüyorum
Karıncaları incitmeden
Dönmeyen
Durmayan
Sataşmayan
Lâubâli bir karagül boşluğu
Evet
Ben yordum kendimi
Kimselere sezdirmedim
Erguvanlara yetmeyen boyalarda ellerim
Göğe ve denize dönmeyen her maî
Yine benim
**
Unutmuşluk kestirip
Sevmekler sandım
Sanmaklar sevdim
Yaralı görünüp yazmayı biraz
Maviymiş
Limanmış
Kuru yelkenden boşa hayâl
-Hayâlin dolusu olmaz;
Kar boranı, eksik..-
Esse de yağmazmış
Fazla naz aşık usandırır da
Şairküstüreni
İlk kez
Hanımeli..
İnce elek..
Öğle sonu..
Kimsecikler yoktu
Gördün
Hüzün
kardeşi Sabır ile
Basıp kaçıyor zillerine
Kapısını bir türlü açamadığım
Sevda apartmanının
Zârif dönmedi
Sıra sende
Mirza Şâmil.
2023
.
