Yerkürenin sonsuz Bazarovları arasında kaybolmuştum.
Yahut kayıp doğmuştum.
Sonsuz karanlık masama tünemişti
Ay ışığı sayısız vedalarımın turnusoluydu
Giden apaçık bendim.
Apoletlerini söken imanım
Ruhumla yeni deneyler peşindeyken
Kentten köye göç etmiştik
Zor günlerdi
Şehirde kimsem kalmamış
Tahayyülüm ormanlarla sınırlanmıştı
Yalnızlık, nişanesiz bir tesbihin otuz üçüncü tanesiydi
Şuurum dualarımı gözyaşlarıma yatırmıştı
Mahzun her zaman bendim
Henüz tarifi yoktu ışığın
Şairlerce de vehmedilmemişti
Gerçeğin değeri
Zifirin ay çiçeğine ödediği haraç kadardı. Küremizde medeniyet
Yenik düşmüştü kabile örflerine
Zor günlerdi
Tanrı altımızdaki fidelere labirentler döşemiş
Babamın kalbine şiirler vermişti
Bu kaçıncı gözdü yasalardan kaçırdığım
Kaybolan yine bendim
Ey sevgilim
Ey İp yağmurun altında
Yorga giden atlar
Ey Turgenyev
Nerde beklemeliydim sizi
