Belki acının marşı olmalıdır, belki de aşkın en ıssız yanına dokunduğu için ödüllendirilmelidir şiirler tarafından. Dinlerken matiz olduğum şarkılardan...

"Bir şekilde bu aşkı içimde halledemiyorum
seninle başladım, elimden gelmiyor, bitiremiyorum"

"Sonra bir kalp buldum
Benimkini ona koydum
Yorulmadım düşünce tutmaktan
Ama sarılmadım canıma estikçe"