Kalem kağıda küsmüş,
Dil sözleri üzmüş,
Kafiye ağır yaralı
Uyaklardan güzmüş
Bir şiir atlar şimdi yüksek bir binadan
Cebinden umutlar saçılır boylu boyunca caddeye
Bir güzel inceden gülümser flörtöz
Aklı selim bir adam salağa dönüşür gel de çöz
Ellerimde şekerleme macun,
Gözlerimde leblebi tozu
Yalanla hasbihalim de oldu
Aklım boştu kiraya verdim şimdi doldu
Kurudu boğazım hevesim soldu
Başıma ne geldiyse hep düşünmekten oldu
Yara aklım ya da lanetli
Oluk oluk düşünmek fışkırıyor yaralarımdan
Çıkıp gelsen yaralarımı bir sarsan
Biliyorum kabuk bağlamaz, ağlarsın
Hâlbuki izleri bir tek sen kapatırsın
Kulağımda bir uğultu
Sanki ismimi bağırırsın
Gittiğim yeri unuturum ayaklarıma dolanırsın
İç cebimde kurumuş bir dal sigarasın ve saat gecenin dördü
Meçhule giden umutlarım geri döndü
Yazamadığım her satır şimdi sırtıma yük
Söylemediğim her söz kulağıma küpe
Gidemediğim yollar birikmiş içimde
Ayaklarım uzağa varıyor aklım hep sende
...
