Marul yapraklarının arasından bizim eve yolculuk...
Çöp zannedip tam atacağım sırada farkettim. Özenle alıp peçetenin üzerine koydum.
Sonra başladık sohbete:
Bir metre yol için saatlerce sürünmek çok zaman almalı? dedim.
Acelem yok ki dedi.😊
Sürünerek yol almak çok zor değil mi? dedim.
Sürünerek, pes etmeden yaşama tutunmak yola devam etmek dedi.
Peki sırtında taşıdığın kabuğun sana yük olmuyor mu?
Senin kabuk dediğin benim evim aslında. Kendimi en güvende hissettiğim beni ben yapan kalkanım. En savunmasız zamanımda kabuğuma çekilirim. Günlerce belki aylarca çıkmam. Başımı yeniden dışarı çıkardığımda, sakince ve sabırla yoluma devam ederim.
Gitmeden bir fotoğrafını çekebilir miyim? dedim. Tabiki dedi🙂
Kabuğunda ki spiral şekil, hayalimde ya da bir şey düşünürken parmağımı hareket ettirerek çizdiğim bir şekildir.
Sonra araştırdığımda okuduklarım beni şaşırttı. Spiral; başlangıç ve bitiş noktası olmayan şekliyle hayatımızı, yani içten dışa doğru büyümeyi ve gelişmeyi sembolize ediyormuş.
Sevgili salyangoz belki bir mesajdı gelmen bilmiyorum ama; seni izledikçe yavaşlamanın, durup soluklanmanın, pes etmemenin, azmin, sakinliğin ve hayatı daha bir farkındalık içinde yaşamanın ve gerektiğinde kendi kabuğuna çekilmenin önemini gördüm.
Onu dışarı bıraktığımda arkamdan şöyle seslendi:
"Başkalarına yetişeyim derken kendine geç kalma..."
