Ben ne ağaca benzerim ne de bir buluta,
Ne güneş gibi parlarım, ne de ay gibi durgun,
Sen varsın ya bir kalp çarpışı olur adım,
Bütün yıldızlar susar adın yeter bana,
Köklerim yok belki göğe uzanmam,
ama senin yanındayken başım döner, savrulurum,
Bir rüzgar eser kalbimden kalbine,
Hissetmez misin? En derin yerlerinde,
Ben ne bir denize benzerim ne de karaya,
Gelgitlerim hep sana, hep sana doğru,
Seninle tamamlanır her dalga, her kıyı,
Sana akarken bulurum ben varlığımı,
Çünkü sen varlığımın tek sebebi,
Çünkü sen her nefeste hatırlanan,
Gözlerinle yeniden doğan, kalbimde atan...
Ben ne ağaca benzerim ne de bir buluta,
Ben ancak sana benzerim sana,
ama sen uzaklarda solan bir güz çiçeği,
Ellerimden kayıp giden bir düş gibi,
Özledikçe daha da ağır, daha da derin,
Kalbime batan bir kor, bir yara gibi,
Şimdi sensiz yollara dökülmüşüm,
Adımlarım hep sana ama sana varmıyor,
Bir boşluk içinde savrulurken bil ki,
Ben sana benzerim hala ama sen yoksun,
Sen birşey yapmadım diyorsun, vicdanını ferah tut,
Öyle olsun.