Gövden,

Ruhundan büyük olduğunu söyleyemem.

Kalbinden de büyük diyemem.

Peki neden bana dair her şeyden daha büyük

Buna da cevaben bir şey söyleyemem.


Hiçbir cevabımın olmayışı ile birlikte,

Hiçbir sualim de kalmadı.

Sen sadece içime kapandığım yerde açılan bir penceresin

Ne yöne açılırsın bilmem.


Kendimi en hür hissettiğim yerde bile

Kalbine sıkışıp kalan bir parçamın sızladığını duyumsuyorum.

Oradan çıkamayışım ve oraya tamamen dönemeyişim.

Parça parça kalıyorum bu yüzden hep.


Bir parçamın hep seninle mutlu kalması,

Başka bir parçamın ise başka başka yerlerde paçavraya dönmesi;

Mühim bir mesele sayılabilir.

Fakat özümsüyorum, özümü.


Ayakta kalalım, uzak ama dik.

Yıllara meydan okuyan meşeler gibi.

Çok yarayla, hep ayakta,

Dallarımız sarksın, kopsun, kurusun

Kökümüz hep o yerde dursun