oturdum pencerenin karşısına
bugün çimlere basmamaya yemin ettim
hava aydınlandı
ben yine yatağıma döndüm
içimde bitmeyen mutlulukla dolaştım sabahın ayazında
mutluluk yerini endişeye bıraktı
ben bırakılan yerden devam ederek seni saydım
seni merak ettim bütün gün
sırtımda geldiğini haber verecek ellerini aradım
yetmedi seni düşünmek
yanına geldim bir şeyleri bahane ederek
bahane ettiğim güzelliğindi
sonsuza dek saçlarına dokunmalıydım
yaralarını sormalıydım
yapmasaydım delirecektim
meylettikçe meylettim sana
içimden, dışımdan, hep birlik oldum
ben sana geldim
ben böyle avare dolaşmadım hiç
kedileri bundan daha fazla sevmedim
