Güzelliğin ilk günahımın bedelidir
Tanrı niçin seni düşünmüşse, iyi etmiş.
Hani yakamdan düşmeyen izlerin
Hani ikimizin çağı, ikimizin şeyleri
Aslen, bitmeyecek bir son gibisin.
Sesin ve kokun neyin gölgesindeyse
Ben, büsbütün, işte onun çilesiyim. Yani,
Diyelim bir kurşun namludan artık süzülecek
Önünde sözüm ona bir hedefim,
Kurşunun kara toprağı, ana rahmi bedenim
Namluya meyyâlden niçin çekineyim?
Ben mi kurşunun ölümüyüm;
Kurşun mu benim?
