yıldızları sayardım, gökyüzüne dalardım.. her rüzgarda bir anlam arardım. yaşamak için yaşamdan bir bir gece çalardım. odamda gizlice yazılar yazar, yastık ve yorganımın çocuksu yumuşaklığını anardım.Ne zaman birisi tarafından sarıp sarmalanmak istesem kendimi kendimle sarardım. Bazı insanlar böyledir, bu kadar fazla, bu kadar az. Bu kadar yok, bu kadar var. bazı şeyler bazen olmaz, olur gibi olur, olurlara kanarız. baharlarımız var sanarız, toprağımızı sulayan var sanarız. sanalım. bahar olalım. her yağmurda çamur olalım. ne fark eder? hayatın siyahı beyaz değilse ve gecesi gündüz, acısı mutluluk değilse iyi neden kötüden farksız? iyiysem, kötüysem, birbirimize uzaklardan da uzaksak.. ne fark eder?
