Kayıptım, var olmamıştım, hissettiğim buydu:
Geçmiş miydi sahi beni bu kadar üzen yoksa şuan mı? Nedenini henüz bilmediğim bir soru karmaşasının içinde durmadan kendime tekrar tekrar soruyordum.
Yaşam kadar küçüğüm, ne dalgalar var beni yıkıp tekrar ayağa kaldıracak bunu biliyorum, düşünmemek gerek, düşünmemek. Ne varsa o anın mutluluğunu yaşayıp o mutlulukla avunmayı bilmekle yeter hayatın değeri.
