Sözüm, gözümde sancıyor.
Tutamıyorum, düşüyor tane tane.
Bardakta duruyor su, mücerret.
İçim serinlesin diye içiyorum.
Boğazıma takılan lokma değil su, su...
Kuru öksürük, yaşlı gözler, bîtâb rûh!
Taşıdığım tüm yüklerin altındayım.
Yazıyorum, bir nebze durulmak için.
Mum gibi eriyorum, biteviye.
Süzülüyorum ama kuş gibi değil...
