İlk adımımı attığımda,
bir kürek sapladım
toprak ananın bağrına.
İlk yaşımı aldığımda bir kürek daha...
Yıllar yılları şarampole yuvarlarken
Daha da derinleşti kazdığım,
dünya sandığım.
Şaşıp kalıyor ademden gelen,
Yaşadıkça yeraltına çekilişine.
Kazdıkça daha da kazıyor.
İşte geldim!
Dünya denen illetin sonuna.
Bir ters, bir düz
Yalpalayarak.
İyi ve kötünün ayrımı nasıl yapılır?
bilmeden
Yenik çağa yenilip
Geldim...
