Bazen düşünüyorum gecelerce,
Üzülecek nedenler mi yaratırız kendimize?
Yoksa başkası için kıymetsiz gözükenler bizim içimize hep en dert olanlar mı?
Kalp kırmanın çok kolay olduğunu biliyorum, hep kırıldığından ve ucundan kendimize toparlayacak şeyler bulduğumuzdan sebep işte
Amacım değildi inan. İşler bu hale gelsin ve dökülsün paçamızdan kırıntılar
Hep sustum da hiç söyleyemedim işte
Belki yüz ifademden belki halimden anlaşılır diye
Hiç küskünlük olmasın diye hep kendimden nasıl ödün verdim
Yük olmamak için yük hissettim hep
Belki biraz oyunun dışında
Veya yol çizgisini taşırarak ilerlemek gibi
Sonra üstüme taş misali devrildi
Ben kızgın değilim aslında
Kimseyi üzmek de istemedim
İstedim ki sadece
Belki beraber biraz mutlu oluruz
Annem hep mutluluğu dışarıda arıyorsun derdi
Sandım ki bağlar hiç kopmaz
Sandım ki ben hep herkesi benim gibi
Bilmezdim başkalarının huyunu suyunu toprağını
Boğazıma bir yumru gibi inince
Anladım aslında annemin ne demek istediğini
Ben sandım ki her şey hep sandığım gibi
Sandım ki zayıflıklarım bilinince en korkulan fay hattı orası olur
Çünkü sandım hep herkes kendim gibi
Cümleler boğazımı kuruttu da
Yutkunamadığımda anladım
Ben ne zaman bilirim
İnsanın bam telini
Unuturum da belki hissederek
Bastığımda ayağımda can kırıkları
Sustum da hep canımın acısına
Haykırdığımda anlamayacaklar sandım
Ben hep sandım bu dünyanı
Hiç anlayamadım.
