Bambaşkasın artık.
Ya varsın, ya yoksun,
Ha varsın, ha yoksun.
Neyi değiştirir?
Senin kusursuz hayatına
Tüm nahoşluğumla girmek istedim,
Sanki arşın ahengini bozmak istedim.
Oysa ahenk, uyum değil midir?
Öyleyse nasıl ilk andan beridir
Seninle nasıl konuşulacağını biliyorum?
Ne müneccimim, ne de kâhin.
Yalnız fazlaca seni düşledim.
Biliyorum, yapmamalıydım ama
Zihnimde mimiklerini izledim.
Sözlerini de bu filme kattım.
Bil ki "en yakınım" dediğin
Seni tanımaya benden daha yakın değil.
Eminim bunun bir takıntı,
Hatta manyaklık olduğunu düşüneceksin.
Böylesine bir ihtişamın,
Böylesine bir hata yapması gariptir.
Varsayalım ki
Seni sevmem bir suç, hâliyle suçluyum.
Savunmamdan sonra da suçlu bulunurdum.
Fakat sen de ceza alırdın.
Çünkü suç, azmettiren dolayısıyla işlenir.
Gerçi sen pişmansındır, yırtarsın da
Ben asla pişman olmam, mahkûmum.
