Bir kırık cam aralığından

Soğumuş odam

Bir kırık kalp kaldı

Elimde


Köhne bir evin, tahtakurusu

Gezen odasında

Yırtık bir döşeğin

Rutubet kokan

Yastığını ıslatmış

Gözyaşlarımla

Seni düşünüyorum hâlâ


Yalnızlığım şizofreni kaymış

Bu gece

Gözlerimi duvara çaktım

Korkularım şekilleniyor

Duvarda

İnat ettim uykusuzluğa

Sanki gözlerim kapansa

Bir an öleceğim


Buz tutmuş yüreğim

Kanım dolanmıyor

Damarlarımda

Simsiyah sade bir boşluk

Göğüs kafesimin altında

Sanki isa'yı ben çarmıha gerdim

Sanki ilk suçlu benim


Öyle çok direndim ki

Öyle çok inat ettim

Mazluma el etmeye

Düşkünü gözetmeye

Ne zaman yemin ettim

Vicdanımı yok etmeye

Sanki ben isyan ettim

Sanki ilk kuşu ben vurdum

Sanki ilk ben sevdim


Sanki bir hayal tufanı bu

Sanki ilk ölen benim