Yüreğimin kıyısında tek başına oturuyorum

Gönül gözümün perdeleri çekilmiş

Sessizliğe bürünmüş adeta

Konuşursam eğer, kıracağım bu sessizliği

Öylece bakıyorum işte ifadesiz çehremle

İçimdeki yangının çıtırtı sesleri duyuluyor kulaklarımda.


Sonra o yangın aheste aheste sönüyor

Yerini küller alıyor

Sanki ağzımı açsam tekrar alevlenecek gibi

Sonra sen geçiyorsun beynimin odalarından.