Şarkılar söylerdin melodileri için,
Bense müzikten çok sözleri severdim.
Sen aldırmazdın kelimelere,
Ben, sözcüklerinden düşler sezerdim.
Oysa dilin söyler geçerdi,
Gönlümse, geçtiğin yolu seçerdi.
Sen kaybolurken o anlamsız sözlerde,
Bense, hep bir imaya kandım senelerce,
Bir bahardı imalarının evi, bir sonbahar
Dengesiz saydım seni yıllar yıllar.
Oysa ne sen sırların adamı,
Ne de ben kelimelerin kaşifi,
Bizden ibaret değilmiş şarkılar,
Yokmuş, hiçmiş, hayalmiş anılar,
Meğer düşüncelerim bir olup beni kandırmışlar.
Aşk denmez böylesine o beni bozar,
Yine de sevgim derin seneler kadar,
Aşka yer edemem, özümü yaralar
Haram sevdadan iyidir, helal yalnızlıklar.
Sanığı sen değilsin bu mahkemenin,
En önde dikiliyor; idraksiz düşüncelerim
Ve sana bir çift kelamı var:
"Sevildiğinden emin olan, nasıl da cüretkar."
Aşk taze ölü, şarkıların kuytu bir mezar
Melodiler, onlar aldatan patikalar,
Suretinse kayıp bir sokak
Gönlümde kaldın, gözden ırak
Cana yakınsın ama tenden uzak.
