Eğer bir şansım olsaydı ve 31 yaşımdan bu fotoğraftaki yaşıma seslene bilseydim;
31 yaşına kadar çok ölüm sığdıracaksın, güçlü olmak zorunda değilsin! Derdim.
Ve bir tek bunu unutmamasını isterdim.
Düşmelerine, oradan kalkışlarına, sürelerine başka hiçbir şeye müdehale etmezdim.
Olduğu gibi yaşasın her şeyiyle güzel burası bilsin isterdim
Önemli olan ‘geçecek’ telkinleri değil o geçme süresindeki sancıların
Ve kaldı ki her şey geçmez –zorunda da değildir.
sadece uyuşmanın bir yolunu buluruz hepsi bu..
buluruz ama güçlü kalma çabasına girme derdim.
saçmala, sarhoş ol, mutlu ol, mutsuz ol, rezil ol, bazan kaçtığın özelliklerini bile yansıt yansıt ki neyi yapmaman gerektiğini bil, korkma insanları kırmaktan, seni sen yapan her şeyi yap. Başkalarının ‘iyi’ kalıplarına sığmak zorunda değilsin. Yanlış olanları ayırmayı bunları yapmadan bilemezsin. Kızman gerekirsa kız, sarsman gerekiyorsa sars, kanseri kendi içine yayma, sonrasında sarılırsın her sevdiğin şeye.
Unutma asla güçlü olmak zorunda değilsin küçük kızım.
