İnsan bazen şaraba ne kadar da ihtiyaç, ihtiyaç duyuyor
Şaraba; tövbe ettiği, nefret ettiği şaraba
Bir mesaj alıyor anlıyor.
Saygı duyuyor ona; benim seni sevdiğim gibi sen de onu seviyorsun
Onun için yaşıyor, onun için hayaller kuruyorsun, olsun.
Ben vazgeçtim senden, umarım onunla olursun ve umarım mutlu olursun
Uzun uzun yazdığın dizeleri gördüm… alıntı yaptığın dizeleri
Ve düşündüm; acaba bunlar bana mı, sanmam ama belki de olabilir de…
Neyse biz artık kimseye değil, nefret ettiğimiz şaraba kadeh kaldıralım.
Elbet bir gün biter, diner acımız, o güne kadar birer melodi olalım
Ve kulaklarına uçuşalım, kıyıdan köşeden… kimselere belirmeden.
