Eteğimdeki taşı döktüm
Saydım, ölçtüm, biçtim
Nihayetinde aynı yere döndüm.
Nereye taşısam, hangi birime çevirsem gönül yaramı
Sana evrildi.
Duruldum
Büyüdüm, riyakar tohumları kovdum toprağımdan.
Maydanoz kökündenmiş, bilmedim.
Meğer yer edinmişler her adım başında
Gönül bahçene ister
Nergis ek, gül ek, sardunya ek
O toprağın suyunu başkası içecek
Doyacak o zaman dünya hayatı
Ve bu dünya
Çilesi çok ruhun aynası olan bu dünya
Yalnızca bizi azat edecek.
