Papatya, sever beyazın üzerinde sarıyı.
Bense sarıdan sonra acı kahveyi görürüm,
Sevmem...
Çürümüştür dolapta bekleyen bir meyve,
Unutulmuş bir sebze.
Ya da eksik kalmış duygular.
Sarıyı severdim bir zamanlar.
Geceden sonra mesela.
Güneşin sıcaklığını hissettiğim ânlar...
Şimdilerde aylarca geceyi yaşarım kutuplarda
Üşüyerek...
Belki sarıyı da severim bir gün
Kor düşse sarımtırak yüreğime.
Kim bilir...
