karanlıkların sonundaki aydınlığı selamlıyorum

ümidimi kaybetsem de Atatürk gibi düşünmeyi öğreniyorum

elimde terli paltom, üstümdeki market deposu kokumla

şehrin terminalinde dikiliyorum

gelen otobüslerin arasından en siyahını seçiyorum

yollar uzun, karanlık, yorucu ve de hüzünlü

sağımda ve solumda halen şehrin tabelaları ve sadece kilometreler farklı

duraksız ve sonunu göremediğim yolum şarkılarda saklı...